ÖZET

Amaç:

Bu çalışmanın amacı, rotator manşet onarımının mini açık ve tam artroskopik teknikleri arasındaki tekrar yırtılma oranlarını ve klinik sonuçları karşılaştırmaktı.

Yöntemler:

Toplam 82 hastayı retrospektif olarak inceledik. Mini-açık ve tam artroskopik teknikler sırasıyla 30 (grup MO) ve 52 (grup A) hastaya uygulandı. Ana sonuç ölçümleri, Los Angeles Kaliforniya Üniversitesi (UCLA) ve Amerikan Omuz ve Dirsek Cerrahları (ASES) skorları, abduksiyon ve dış rotasyon güçleri (kg) ve manyetik rezonans artrogramda yeniden yırtılma oranı idi.

Bulgular:

Çalışmaya alınan tüm hastaların yaş ortalaması 55,4±6,1 yıl idi. Altmış (%73,2) hasta kadındı. Ortalama takip süresi 1,3±1,4 aydı. A grubunun ortalama UCLA ve ASES skorları ve ortalama dış rotasyon gücü MO grubundan anlamlı olarak yüksekti. Ortalama abduksiyon güçleri benzerdi. Yeniden yırtılma oranları açısından istatistiksel olarak anlamlı fark yoktu.

Sonuç:

Rotator manşet yırtılmaları mini-açık veya artroskopik tekniklerle başarıyla tedavi edilebilir. Yeniden yırtılma oranları açısından istatistiksel olarak anlamlı bir fark olmamasına rağmen, tam artroskopik tamir daha iyi fonksiyonel sonuçlara sahiptir.