ÖZET

Amaç:

Komplike intraabdominal enfeksiyonlar, deri ve yumuşak doku enfeksiyonları ve toplum kökenli pnömoni tedavisi için Tigesiklin kullanımına Gıda ve İlaç Dairesi tarafından onay verilmiştir. Çalışmamızda; beş yıllık süreçte hastanemiz bünyesinde tigesiklin kullanımının klinik pratikteki yeri irdelenmiş ve gerçek yaşam verileri sunulmuştur.

Yöntemler:

Çalışma, 2008 ve 2013 yılları arasında, Ankara Eğitim ve Araştırma Hastanesi’nde, 48 saatten daha uzun süre ile tigesiklin kullanılan hastaların verileri retrospektif olarak değerlendirilmiştir. Klinik başarı, tigesiklini tek başına veya kombinasyonda kullanan hastaların tümünde klinik iyileşme ve mikrobiyolojik kür sağlanması olarak tanımlanmıştır. Herhangi bir nedenle tigesiklin tedavisinin kesilmesi klinik başarısızlık olarak tanımlanmıştır.

Bulgular:

Hastanemizde, 2008-2013 tarihleri arasında 320 hastaya tigesiklin kullanılmıştır. Tigesiklin en sık pnömoni ve deri-yumuşak doku enfeksiyonlarının tedavisinde kullanılmıştır. Hastaların 173’ünde (%54,1) monoterapi olarak kullanılmıştır. Hastalarda en sık izole edilen etken Acinetobacter baumannii olup (%43,4), ikinci sıklıkta Enterococcus izole edilmiştir (%6,9). Tedavi alan hastaların 243’ünde (%75,9) tedavi değişikliğine gerek görülmemiş olup 77 hastada (%24,1) tedavi değiştirilmiştir.

Sonuç:

Sonuç olarak, çoğul dirençli bakteri enfeksiyonlarının tedavisinde, monoterapi ya da kombinasyon olarak kullanıldığında tigesiklin bir seçenek olarak düşünülmelidir.