ÖZET

Sonuç:

Çalışma sonuçlarımız, primer PKG uygulanan diyabetik STEMI hastalarında yüksek HbA1c düzeylerinin daha yüksek ISR oranlarıyla ilişkili olduğunu, fakat BKŞ ve AKŞ düzeyleri ile ilişkili olmadığını gösterdi.

Bulgular:

ISR grubunda toplam 127 hasta (diyabetik: 36 non-diyabetik 91) ve non-ISR grubunda toplam 137 hasta (diyabetik: 43 non-diyabetik: 94) mevcuttu. Hastaların diyabetik olup olmamasına bakılmaksızın, ISR olan ve olmayan gruplar arasında AKŞ, BKŞ ve HbA1c değerleri açısından anlamlı fark saptanmadı. Sadece diyabetik alt grupta HbA1c değeri ile ISR arasında anlamlı ilişki saptandı (p=0,01).

Yöntemler:

Ocak 2008-Aralık 2012 tarihleri arasında STEMI nedeniyle koroner stent implantasyonu uygulanan 2.900 hasta, hastane dijital kayıt sisteminden geriye dönük olarak incelendi. Bunlardan beş yıllık takipte kontrol koroner anjiyografisi yapılan 264 hasta çalışmamıza dahil edildi. Hastalar ana grup olarak ISR ve non-ISR; alt grup olarak ise diyabetik ve diyabetik olmayanlar olarak ayrıldı ve gruplar HbA1c, BKŞ, AKŞ ile birlikte anjiyografik parametreler açılarından karşılaştırıldı.

Amaç:

Stent teknolojisindeki ilerlemelere rağmen perkütan koroner girişimi (PKG) takiben gelişen in-stent restenozu (ISR) halen önemli bir sorundur ve nedenleri tam olarak ortaya konulamamıştır. Sunulan çalışmada primer PKG uygulanmış ST-segment yükselmeli akut miyokard enfarktüsü (STEMI) hastalarında başvuru kan şekeri (BKŞ), açlık kan şekeri (AKŞ) ve HbA1c düzeylerinin 5 yıllık izlemde koroner ISR üzerine etkisi analiz edildi.